-this page updated on 28oct2010
 

ING PAMANA
© Neng Maria Teresa M. Evangelista

	
ING PAMANA  
Neng Maria Teresa M. Evangelista
Junyo 25, 2010

Miyapsa ne’ing aldo king pugad ning abak,
Seganan ke king lulam ding luang papatak,
Ing almusal king pinggan makapanilak,
Tagan ning napun, makadukal yang latak.

Balang subu tamil-tamil kung papalub,
King dungus ku manyuwi’t manyalubsub,
Kaplas ning lugma yang kasusukal ku lub,
Kakualta mi sa, obat dusa misubsub?

Menapnap pamana nang Ingkung at Impu,
Penuglung nang bie ning sakitin ming Indu,
Kaybat e miswerti tingka rang negosyu,
Mipayid ngan king bilis ning ipu-ipu.

Oini’t king lugma yang akaragulan ku,
Neng magaral, masle ke pang kilometru,
Dakal kapibabatan ban miras sitiu,
Bakal mi ding aral nang Tatang at Indu.

Nganang Indu king mabule nang sikanan,
“Parulang ning bie e dimut mamilmijan,
E ya mipelpel, nung ding bitis paldakan,
At e magratun nung ding gamat kwerdasan.”

“Ketang panaun ning Ibpang kaluguran,
Yanggang kailangan atiu, e mi paintunan,
Sagana ya’ing aldo king maslag nang timan,
At ing bengi mamambun king leguan.”

Tsaka na telastas Indu ing panaun,
Bie nang manawa king milabas a napun,
Anak Ortelanu linapit kang Ingkung,
Manyad sukoru banting bie na misulung.

Matning anak ning Baba buri nang ilud,
Ing pamagaral abugasya king Lunsud,
Taneng dakal nang makalinya king alulud,
Nia sinopan ne king kuyug na Baculud.

Siglung nang Indu, “ninu mong mikibalu,
King makatakdang kapalaran ning tau?
Ing menan nang kabiasnan miski kalulu,
Iyang keitas na at meging yang Pangulu.

Ing kabud pamanang lakwan mi kekayu,
Tikdo kong libri’t matas arap ding tau,
Anti ing guintung pamana kang Cong Dadu,
Pamanang e mapupus—ya’ing Kabiasnan yu!”
 *Agpang king kwentu nang Indung Irene Mercado – Magtuloy, 
 anak nang bunsung Don Monico R. Mercado,
 metung a bantug a abugadu at minunang 
 Deputadu ning Kapampangan. Linapit neng 
 Incung y DPM king Kuyug na Baculud yapin 
 y Don Honorio ‘Yoyong’ Ventura, sinaup 
 pepagaral abugasya king Anak Ortelanu, 
 tau Baba at meging pangulu ning Pilipinas, 
 y Diosdado Pangan Macapagal.




 THE LEGACY
 By Maria Teresa M. Evangelista
 June 25, 2010

 The sun now hatched upon morning’s nest,
 With a cloudy welcome from my tears,
 On the plate, breakfast meal looks like mess,
 Yesterday’s left-over, that nausea stirs.

 Every spoonful that I slowly take,
 In my stomach, like a stick sharply felt,    
 A sting of sorrow my heart to break,
 We should be rich but in pains we fell.

 Inheritance from grannies all drained,
 Added life to our ailing Mother’s need,
 Businesses they established were in vain,
 Everything flew with the whirlwind speed.

 This suffering I grew up with and bear,
 Toward school walked by kilometer,
 Carried plenty patience to get there,
 Carried lessons from Father and Mother.

 Said Mother in her sick, shaky state,
 “The wheel of Life doesn’t settle for less,
 If kicked with the feet, not in idle fate,
 If moved by the hand, it will not rest.”

 “During my beloved father’s time,
 All that we need, we need not find,
 All days are rich with sunny smiles,
 All nights shed beauty thru the miles.”

 In gone days as relayed by Mother,
 Abundant were the days that occurred,
 A farmer’s son approached grandfather,
 For his life to improve, asked for succor.

 Brilliant Lubao’s son wished to pursue,
 In the city, law course to attend,
 Since many, with the gutter in queue,
 He helped him to his Bacolor friend.

 Added Mother, “who would know for sure,
 Of man’s fate that he’s destined to meet?
 His inherited talent, though he’s poor,
 Had lifted him to a President’s seat.

 Hence, we leave you the only Legacy,
 That can stand you tall and free among men,
 Like brother Dado’s golden legacy,
 An undying Legacy—your Talent!”